واژینوز باکتریایی

واژینوز باکتریایی (BV) یک بیماری شایع در زنان است. زمانی اتفاق می‌افتد که تعادل طبیعی میکروارگانیسم‌ها در واژن مختل شود.

BV می تواند از طریق تماس جنسی گسترش یابد. خطر ابتلا به BV هنگام تماس جنسی با شریک جدید و عدم استفاده صحیح و مداوم از کاندوم افزایش می یابد.

اگرچه در سطح جهانی رخ می دهد، اما در محیط های کم منابع و مناطق با دسترسی محدود به مراقبت های بهداشتی رایج تر است

برای ارتباط با بهترین دکتر جراحی زیبایی زنان در تهران اینجا کلیک کنید..

در حالی که علت دقیق BV مشخص نیست، چندین باکتری با آن مرتبط هستند. بسیاری از این باکتری ها به طور معمول در واژن سالم یافت می شوند.

BV می تواند از رشد بیش از حد پاتوژن هایی مانند Gardnerella spp ایجاد شود. , Prevotella spp., Mobilincus spp., Megaspahera spp., Sneathea spp. و گونه‌های بی‌هوازی واژن مخلوط با گونه‌های زیادی که رشد را تسهیل می‌کنند و جایگزین لاکتوباسیل‌های مفید می‌شوند که به حفظ محیط سالم واژن کمک می‌کنند. همچنین تطابق بالایی از گونه های باکتریایی مرتبط با BV (spp.) در بین شرکای جنسی وجود دارد.

علائم

علائم می تواند از نظر شدت متفاوت باشد. برخی از افراد مبتلا به واژینوز باکتریایی ممکن است متوجه هیچ علامتی نشوند.

علائم رایج عبارتند از:

• ترشحات غیر معمول از واژن که ممکن است نازک و خاکستری روشن یا سفید باشد


• بوی شدید ماهی یا کپک زدگی از واژن


• خارش یا سوزش در اطراف واژن


• سوزش در هنگام ادرار

واژینوز باکتریایی یک بیماری شایع است و معمولاً عوارض جدی ایجاد نمی کند. با این حال، در صورت عدم درمان می تواند منجر به موارد زیر شود:

• مشکلات در بارداری (به عنوان مثال، سقط جنین خود به خود و زایمان زودرس)


• خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی از جمله HIV


• بیماری التهابی لگن

پاکسازی و دوش واژن می تواند خطر ابتلا به BV را افزایش دهد.

تشخیص

برای تشخیص BV، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در مورد سابقه پزشکی و جنسی بیمار صحبت می کنند و یک معاینه تناسلی برای بررسی وجود ترشحات واژن انجام می دهند.

تشخیص واژینوز باکتریایی شامل استفاده از تست های آزمایشگاهی همراه با یافته های بالینی است. یکی از روش های رایج تست رنگ آمیزی گرم است که از یک میکروسکوپ نوری برای بررسی اسمیر واژن استفاده می کند. اگر واژینوز باکتریایی وجود داشته باشد، آزمایش فراوانی کوکسی های گرم مثبت و گرم منفی همراه با کاهش لاکتوباسیل های گرم مثبت (معیارهای Nugent) را نشان می دهد.

BV همچنین بر اساس وجود معیارهای زیر (معیارهای Ansel) قابل تشخیص است:

• وجود ترشحات سفید همگن واژن: ترشحات واژن اغلب مایل به خاکستری، سفید، نازک همگن و چسبنده به دیواره واژن است (هیچ التهاب آشکاری وجود ندارد، از این رو به جای واژینیت، واژینوزیس را می گویند).


• با اندازه گیری سطح اسیدیته ترشحات واژن از طریق آزمایش pH: pH بیشتر از 4.5،


•  وجود بوی آمین هنگامی که هیدروکسید پتاسیم به مایع واژن اضافه می شود (معروف به تست Whiff)، می تواند نشان دهنده واژینوز باکتریایی باشد. و


• حضور سلول‌های سرنخ در میکروسکوپ یک مونت مرطوب از نمونه ترشحات واژن.

ارزیابی های بالینی و آزمایشگاهی برای واژینوز باکتریایی می تواند تحت تأثیر عواملی مانند فعالیت جنسی اخیر، چرخه قاعدگی، دوش و استفاده از عوامل ضد میکروبی باشد.

در مواردی که تشخیص آزمایشگاهی امکان پذیر نیست، رویکرد سندرمی برای تشخیص و درمان ترشحات واژن پیشنهاد می شود. زنانی که از ترشحات واژن شکایت دارند برای BV و تریکومونیازیس درمان می شوند. مترونیدازول برای هر دو BV و تریکوموناس اندیکاسیون دارد.

درمان

واژینوز باکتریایی قابل درمان و درمان است.

BV بهتر است با آنتی بیوتیک مترونیدازول درمان شود.

درمان های دیگر عبارتند از:

• ژل مترونیدازول


• تینیدازول


• کلیندامایسین


• ژل کلیندامایسین

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند واژینوز باکتریایی را تشخیص داده و سایر عفونت ها را با علائم مشابه آزمایش کنند، از جمله:

• نایسریا گونوره (باعث سوزاک می شود)


• کلامیدیا تراکوماتیس (باعث کلامیدیا می شود)


• مایکوپلاسما ژنیتالیوم (می تواند باعث عفونت دستگاه تناسلی شود)


• تریکوموناس واژینالیس (باعث تریکومونیازیس می شود).

این عفونت ها ممکن است به درمان های متفاوتی نیاز داشته باشند.

پاسخ WHO

WHO با شرکا و کشورهای عضو برای کاهش بار واژینوز باکتریایی در سطح جهانی همکاری می کند. این کار شامل توسعه تحقیقات و شواهد برای درک بهتر اپیدمیولوژی، بار و تأثیر BV، به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​است.